|
ترنم یاس 
| ||
|
چگونه دل گیر نباشم؟ وقتی که در میان جهل و خشم و نفسانیت عده ای کوچک بسیاری میسوزند؟ وقتی به خاطر زیاده خواهی از این دنیای کوچک بسیاری قربانی میشوند؟ وقتی بعضی از گرسنگی میمیرند؟ وقتی کودکی بی گناه پرپر میشود؟ وقتی.... ولش کن اگر بگویم روحیه دیگران هم خراب میشود . شوال شد و هر چه به اسمان نگاه کردم نشانه ستاره گم شده ام را ندیدم . غم غربت خسته میکند دل را و شادی را به لبخندی سرد با هزاران معنی در پس بدل میسازد. چگونه ارام بگیرم در زمانی که غریب عالم از درد های انسانها به خود میپیچد؟ چگونه فریاد کنم که ای ادمها تا کی میخواهید ادم نباشید؟ تا کی انسانیت خود را به نان و شراب میفروشید؟ مگر نه این است که مرگ از ذلت بهتر است؟ چرا ذلت را میخرید؟ چرا رها نمیشوید تا نسیم روح بخش آزادی نوازشتان کند؟ مگر از خوبی چه بدی دیده اید؟ با کدامین جرئت و جسارتی کودکان بیگناه را به بردگی میبرید؟ بر کدامین گناه مردم را میکشید؟ به امید کدام زندگی حقی را ضایع میکنید؟ مگر نمیبینید که مرگ اینقدر نزدیک است؟ همه میمیرند و فراری نیست چه بپذیری یانه دیر یا زود و دیر دیر که بمیری نود یا اگر صد سال ان قدر نیست که بتوانی به تمام امال طولانیت برسی باید بروی دل گیرم از خود دل گیرم دل گیر...................................................................................................
[ جمعه 90/6/11 ] [ 12:18 صبح ] [ ترنم یاس ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
